Verbum

упоравень, прысл. і прыназ. (разм.).

1. прыназ., з чым. На адной лініі, вышыні, глыбіні і пад.; на адным узроўні.

   • Вада ў. з краямі бочкі.
   • Самалёт ляціць у. з воблакамі.

2. прысл., з кім. Аднолькава, на роўных правах.

   • Адчуваць сябе ў. з іншымі.

3. прыназ. Поруч, побач.

   • Сядзець у. з кім-н.

упорны, ✂.

Які служыць, прызначаны для ўпору.

• У. ніт.

употай і употайкі, прысл.

Непрыметна для іншых, тайком, цішком.

• У. назіраць за кім-н.

управа​¹, прысл.

У правы бок, у правым баку.

• Дарога навярнулася ў.

управа​², ✂, ж.

1. Магчымасць зладзіць, управіцца з кім-, чым-н.

   • Знайсці ўправу на каго-н.
   • Няма ўправы на гэтага абібока.

2. Назва некаторых мясцовых устаноў у дарэвалюцыйны час.

   • Земская ў.
   • Валасная ў.

|| прым. упраўскі, ✂.

управіцца, ✂; зак.

1. Скончыць якую-н. справу.

   • Аднаму з гаспадаркай не ў.

2. Паспець за які-н. тэрмін схадзіць або з’ездзіць куды-н. і вярнуцца назад.

   • У. за суткі.

3. Змагчы, паспець зрабіць што-н.

   • Не ў. адказаць.

4. Адолець, стрымаць каго-, што-н., падпарадкаваць сваёй волі.

   • У. з дэбашырам.

|| незак. упраўляцца, ✂.

управіць, ✂; зак.

1. Уставіць на сваё месца (вывіхнутае).

   • У. сустаў.

2. перан. Аддаць, прадаць; загубіць, знішчыць.

   • У. многа лесу.
   • У. каня.

3. Даць увязнуць (разм.).

   • У. воз у гразь.

4. што і чаго. Даглядзець, усё зрабіць (па гаспадарцы; разм.).

   • Прошаным канём гаспадаркі не ўправіш (прыказка).

|| незак. упраўляць, ✂.

|| наз. упраўка, ✂ і упраўлянне, ✂.

упражыцца, ✂; зак.

Спражыцца да поўнай гатоўнасці (пра гарох, боб, семкі).

упражыць, ✂; зак.

Спражыць да поўнай гатоўнасці (гарох, боб, семкі).

• У. гарох.

|| незак. упражваць, ✂.

|| наз. упражванне, ✂.

упрасіць, ✂; зак.

Просьбамі пераканаць зрабіць што-н.

• У. застацца яшчэ на дзянёк.

|| незак. упрошваць, ✂.

|| наз. упрошванне, ✂.