управіць, ; зак.

  1. Уставіць на сваё месца (вывіхнутае).

    • У. сустаў.
  2. перан. Аддаць, прадаць; загубіць, знішчыць.

    • У. многа лесу.
    • У. каня.
  3. Даць увязнуць (разм.).

    • У. воз у гразь.
  4. што і чаго. Даглядзець, усё зрабіць (па гаспадарцы; разм.).

    • Прошаным канём гаспадаркі не ўправіш (прыказка).

|| незак. упраўляць, .

|| наз. упраўка, і упраўлянне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)