Verbum

оптыка, ✂, ж.

1. Раздзел фізікі, які вывучае з’явы і ўласцівасці святла, яго распаўсюджвання і ўзаемадзеяння з рэчывам.

2. зб. Прыборы і інструменты, дзеянне якіх заснавана на законах гэтай навукі.

|| прым. аптычны, ✂.

оптымум, ✂, м. (спец.).

Сукупнасць найбольш спрыяльных умоў для каго-, чаго-н.

• Тэмпературны о. чалавека.

опус, ✂, м.

1. Асобны музычны твор у шэрагу іншых твораў таго ж аўтара (спец.).

2. Твор, праца (жарт.).

   • Пазнаёмся з маім першым опусам.

орган, ✂, м.

1. Частка арганізма, якая мае пэўную будову і спецыяльнае прызначэнне.

   • О. зроку.
   • Унутраныя органы.

2. перан., чаго. Сродак, зброя.

   • Друк — актыўны о. прапаганды.

3. Дзяржаўная ці грамадская ўстанова, арганізацыя.

   • Мясцовыя органы.
   • О. аховы здароўя.

4. Друкаванае выданне, што належыць якой-н. установе.

оргія, ✂, ж.

Разгульнае, разбэшчанае баляванне (у антычныя часы — абрадавае святкаванне ў гонар бога віна і вінаробства).

ордэн​¹, ✂, м.

Асобы знак узнагароды за выдатныя заслугі.

• О. Кастуся Каліноўскага.
• О. Маці.

|| прым. ордэнскі, ✂.

• Ордэнская стужка.

ордэн​², ✂, м.

Арганізацыя, таварыства з пэўным статутам (манаская або, у сярэднія вякі, рыцарская і г.д.).

• О. езуітаў.

|| прым. ордэнскі, ✂.

ордэр​¹, ✂, м.

Пісьмовае распараджэнне; дакумент на атрыманне, выдачу чаго-н.

• О. на вобыск.
• Расходны о.
• О. на кватэру.

|| прым. ордэрны, ✂.

ордэр​², ✂, м. (спец.).

Разнавіднасць спалучэння, парадак размяшчэння частак архітэктурных канструкцый (калон і антаблементу).

• Грэчаскі о.
• Карынфскі о.

осмас, ✂, м. (спец.).

Прасочванне растваральніку ў раствор скрозь напаўпранікальныя або раслінныя перапонкі, тканкі.