Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

фаэтон1, , м.

  1. Лёгкі экіпаж з адкідным верхам.

  2. Легкавы аўтамабіль, у якім можна адкідаць верх (спец.).

|| прым. фаэтонны, .

фаэтон2, , м.

Птушка сямейства весланогіх, якая жыве ў трапічных морах.

фаянс, , м.

  1. Мінеральная маса з асобных гатункаў гліны з дамешкай гіпсу і іншых рэчываў, якая служыць для вырабу керамікі.

  2. зб. Пасуда, вырабы з гэтай масы.

|| прым. фаянсавы, .

феадал, , м.

Пры феадалізме: прадстаўнік пануючага класа, памешчык-прыгоннік, які эксплуатуе прыгонных сялян.

феадалізм, , м.

Грамадска-эканамічная фармацыя, якая існавала перад капіталізмам і характарызавалася наяўнасцю двух асноўных класаў — феадалаў і залежных ад іх прыгонных сялян.

|| прым. феадальны, .

федэралізм, , м.

  1. Дзяржаўны лад, заснаваны на прынцыпах федэрацыі.

  2. Палітычны рух за ўстанаўленне такога ладу.

|| прым. федэралісцкі, .

федэраліст, , м.

Прыхільнік федэралізму.

|| ж. федэралістка, .

федэрацыя, , ж.

  1. Саюзная дзяржава, якая складаецца з дзяржаў, што аб’ядналіся, або дзяржаўных утварэнняў, што захоўваюць пэўную юрыдычную і палітычную самастойнасць; адпаведная форма дзяржаўнага ўладкавання.

    • Расійская Федэрацыя.
  2. Саюз асобных таварыстваў, арганізацый.

    • Шахматная ф.

|| прым. федэратыўны, і федэральны, .

  • Федэратыўная дзяржава.
  • Федэратыўная Рэспубліка Германіі.
  • Федэратыўная адзінка.
  • На федэратыўных пачатках.
  • Федэральны канцлер.

феерверк, , м.

Каляровыя агні ў паветры, якія атрымліваюцца пры спальванні разнастайных парахавых сумесей у час розных святаў, урачыстасцей і пад.

  • Святочны ф.
  • Ф. слоў (перан. пра лішняе мнагаслоўе).

|| прым. феерверачны, .

феерверкер, , м.

У царскай Расіі: унтэр-афіцэр артылерыі.