Verbum

адхрысці́цца, ✂; зак. (разм.).

Адмовіцца, ухіліцца ад каго-, чаго-н.

• Неяк удалося а. ад паездкі.

|| незак. адхрышчвацца, ✂.

адху́каць, ✂; зак.

1. Адагрэць дыханнем.

   • А. рукі.

2. перан. Выратаваць, вярнуць сілы (доглядам, увагай і пад.).

   • Ледзь адхукалі малога.

|| незак. адхукваць, ✂.

адцадзі́ць, ✂; зак.

Цэдзячы, адхіліць; аддзяліць рэдкае ад гушчы і пад.

• А. малако.
• А. бульбу.

|| незак. адцэджваць, ✂.

адцвісці́, ✂; зак.

Скончыць цвісці.

• Адцвіла ў полі грэчка.
• Адцвіла маладосць (перан.).

|| незак. адцвітаць, ✂.

адце́нне, ✂, н.

1. Разнавіднасць аднаго і таго ж колеру.

   • А. ружовага колеру.

2. перан. Асаблівасць, якая ўяўляе сабою ледзь улоўны пераход ад аднаго да другога.

   • Розныя адценні ў значэнні слова.

3. перан., чаго. Дадатковая ўласцівасць чаго-н.

   • Прагучаў папрок з адценнем злосці.

адце́рці, ✂; зак.

1. Трэннем выдаліць што-н. прысохлае, прыклеенае і пад.

   • А. бруд з вопраткі.

2. Расціраючы, вярнуць адчувальнасць каму-, чаму-н.

   • А. шчокі з марозу.
   • А. ногі.

3. Адціснуць, адцясніць; выцесніць (разм.).

   • А. саперніка.

4. Пашкодзіць, адцяць, прычыніўшы боль (разм.).

   • А. пальцы.

|| незак. адціраць, ✂.

адце́рціся, ✂; зак.

1. Знікнуць пасля сцірання, чысткі.

   • Фарба з вопраткі хутка адцерлася.

2. Праціскаючыся куды-н., быць адцёртым назад (разм.).

   • Чалавек з чамаданам адцёрся ад натоўпу.

|| незак. адцірацца, ✂.

адці́нак, ✂, м.

Абмежаваная частка чаго-н., што вымерваецца ў прасторы; адрэзак.

• А. лініі (у матэматыцы).

адці́снуць, ✂; зак.

1. Прыціснуўшы, пашкодзіць, аддзяліць, адрэзаць.

   • А. руку.

2. Сцісканнем аддзяліць вадкасць.

   • А. тварог.

3. Адцясняючы, прымусіць адысці, адступіць.

   • А. натоўп назад.

4. Націснуўшы, зрабіць адбітак на чым.-н.

   • А. след.

5. Зрабіць адбітак тэксту, малюнка; аддрукаваць (спец.).

   • А. карэктуру.

|| незак. адціскаць, ✂.

адцура́цца, ✂; зак.

Адрачыся, парваць сувязь, адносіны з кім-, чым-н.

• А. родных, блізкіх.