Verbum

адгарэ́ць, ✂; зак.

1. Кончыць гарэць.

2. Перагарэўшы, адваліцца, адпасці.

   • Сук адгарэў.

3. перан. Скончыцца, мінуцца.

   • Усё адышло, адгарэла.

|| незак. адгарваць, ✂ і адгараць, ✂.

адгасці́ць, ✂; зак.

1. Пагасціць некаторы час.

   • Цэлы месяц адгасціў у сяброў.

2. Скончыць гасціць.

адгасцява́ць, ✂; зак. (разм.).

Тое, што і адгасціць.

адглыну́ць, ✂; зак. (разм.).

Адпіць, крыху глынуўшы.

• А. вады.

адглянцава́ць, ✂; зак.

Навесці глянец, бляск на што-н.

• А. паркет.

адгні́сці, ✂; зак.

Тое, што і адгніць.

адгні́ць, ✂; зак.

Згніўшы, адваліцца, адпасці.

• Сукі на дрэве адгнілі.

|| незак. адгніваць, ✂.

адго́да, ✂, ж. (разм.).

Аддзяка, адплата за што-н.

• Быць у адгодзе.

адго́н, ✂, м.

1. гл. адагнаць.

2. Малако, з якога сепаратарам адагнана, аддзелена смятана.

   • Наліць парасятам адгону.

3. Пра жывёлу: знаходжанне на пашы, не ў памяшканнях (спец.).

   • Авечкі на адгоне.

|| прым. адгонны.

• Адгонная жывёлагадоўля.

адго́р’е, ✂, н.

Адгалінаванне асноўнага горнага ланцуга.

• Адгор’і Карпат.