адго́н, ✂, м.

  1. гл. адагнаць.

  2. Малако, з якога сепаратарам адагнана, аддзелена смятана.

    • Наліць парасятам адгону.

  3. Пра жывёлу: знаходжанне на пашы, не ў памяшканнях (спец.).

    • Авечкі на адгоне.

|| прым. адгонны.

  • Адгонная жывёлагадоўля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)