Verbum

адгаліне́нне, ✂, н.

1. гл. адгалінавацца, -ць.

2. Тое, што і адгалінаванне (у 2, 3 і 4 знач.).

адгало́сак, ✂, м.

1. Рэха, водгулле.

   • Плывуць адгалоскі ад песень.

2. чаго. Аслаблены адлегласцю гук чаго-н.

   • Адгалоскі грому.

3. перан., чаго. Тое, што з’яўляецца вынікам чаго-н., адказам на якія-н. з’явы, падзеі.

   • Паэма з’явілася адгалоскам грамадскіх падзей.

адгамані́ць, ✂; зак.

Скончыць гамонку, перастаць гаманіць.

• Адгаманілі дзядзькі і разышліся.
• Усё прайшло, адгаманіла (перан.).

адгарадзі́цца, ✂; зак.

1. Аддзяліцца, паставіўшы якую-н. агароджу.

   • А. высокім плотам.
   • А. шырмай.

2. перан. Адасобіцца, парваць сувязь з кім-н.

   • А. ад усяго свету.

|| незак. адгароджвацца, ✂.

адгарадзі́ць, ✂; зак.

1. Аддзяліць, паставіўшы якую-н. агароджу, перагародку.

   • А. участак пашы.
   • А. шырмай.

2. перан. Аддзяліць, адасобіць ад каго-, чаго-н., пазбавіць зносін з кім-, чым-н.

   • А. ад жыцця.

|| незак. адгароджваць, ✂.

адгарну́цца, ✂; зак.

Павярнуцца з аднаго боку на другі (пра лісты ў кнізе), перагарнуцца.

|| незак. адгортвацца, ✂.

адгарну́ць, ✂; зак.

1. Адгрэбці, адсунуць убок.

   • А. попел.

2. Адхіліць, адвесці ўбок.

   • А. валасы.

3. Разгарнуць, адкрыць (кнігу, сшытак і пад.); павярнуць з аднаго боку на другі, перагарнуць (старонку, ліст і пад.).

   • А. лісток календара.

|| незак. адгортваць, ✂.

адгаро́дка, ✂, ж.

Тое, што і перагародка.

• Дашчаная а.

адгарта́ць, ✂; зак.

Гартаючы, перакінуць некалькі лістоў (кнігі, сшытка і пад.).

• А. шэсць старонак.

|| незак. адгортваць, ✂.

адгарэ́лы, ✂.

Які адгарэў, адпаў, адваліўся.

• А. сучок.