Verbum

адгаво́рка, ✂, ж.

Спасылка на што-н. з мэтай ухіліцца, адмовіцца ад чаго-н.

• Ён знойдзе адгаворку.

адгаво́ры, ✂, н. (разм.).

Адмаўленне ад чаго-н.

• Ён на ўсё знойдзе а.

адгадава́ць, ✂; зак.

1. Даць адрасці чаму-н.

   • А. бараду.

2. Выгадаваць, адкарміць.

   • А. кабана.

|| незак. адгадоўваць, ✂.

|| наз. адгадоўванне, ✂.

адгада́ць, ✂; зак.

Угадаць, здагадацца, прадбачыць.

• А. загадку.
• А. ход падзей.

|| незак. адгадваць, ✂.

|| наз. адгадванне, ✂ і адгадка, ✂.

адгадзі́ць, ✂; зак. (разм.).

Робячы што-н. добрае, аддзякаваць за паслугу.

|| незак. адгоджваць, ✂.

адга́дка, ✂, ж.

1. гл. адгадаць.

2. Адказ на загадку; рашэнне, якое раскрывае якую-н. тайну.

   • Дык вось дзе а.!

адга́дчык, ✂, м. (разм.).

Чалавек, які ўмее адгадваць.

|| ж. адгадчыца, ✂.

адгалінава́нне, ✂, н.

1. гл. адгалінавацца, -ваць.

2. Бакавы адростак, галіна.

   • Таполя дае шмат адгалінаванняў.

3. Частка дарогі, ракі і пад., якая адыходзіць убок.

   • А. арашальнага канала.

4. перан. З’ява, што ўяўляе сабой частку чаго-н. асноўнага, галоўнага.

   • Розныя адгалінаванні сектанцтва.

адгалінава́цца, ✂; зак.

Утварыцца (пра адгалінаванні).

• Ад шашы адгалінавалася некалькі дарог.

|| незак. адгаліноўвацца, ✂.

|| наз. адгаліноўванне, ✂.

|| наз. адгалінаванне, ✂ і адгаліненне, ✂.

адгалінава́ць, ✂; зак. (спец.).

Зрабіць адгалінаванне (у 2 і 3 знач.).

• А. парастак.
• А. дарогу.

|| незак. адгаліноўваць, ✂.

|| наз. адгаліноўванне, ✂.

|| наз. адгалінаванне, ✂ і адгаліненне, ✂.