Verbum

заціхнуць, ✂; зак.

1. Перастаць утвараць якія-н. гукі; перастаць шумець.

   • Зала заціхла.
   • Дзеці заціхлі.

2. перан. Аслабіць або спыніць сваю дзейнасць.

   • Вецер заціх.

|| незак. заціхаць, ✂.

зацішак, ✂, м.

1. Ціхае, затуленае ад ветру месца.

   • Схавацца ў з.

2. перан. Утульнае, адасобленае ад шуму месца.

   • Не мог сядзець у зацішку, калі таварышы ваююць.

зацішны, ✂.

1. Бязветраны, ціхі.

   • З. бок.

2. перан. Без значных падзей, ажыўленай дзейнасці.

   • Зацішныя дні.

зацішша, ✂, н.

Спыненне шуму, ветру руху, дзейнасці.

• Наступіла з. пасля бою.
• З. перад навальніцай.

зацугляць, ✂; зак.

Укласці ў рот каню цуглі, закілзаць.

• З. каня.

|| незак. зацугліваць, ✂.

зацукравацца, ✂; зак.

Гусцеючы, ператварыцца ў цукрыстыя камячкі.

• Варэнне зацукравалася.

|| незак. зацукроўвацца, ✂.

зацукраваць, ✂; зак.

Пакрыць цвёрдым слоем цукровага сіропу.

• З. ягады.

|| незак. зацукроўваць, ✂.

зацьменне, ✂, н.

1. Астранамічная з’ява, калі адно нябеснае цела або яго цень закрывае другое нябеснае цела.

   • З. Месяца.
   • Сонечнае з.

2. перан. Часовае замарачэнне галавы.

   • На яго найшло нейкае з.

зацьміць, ✂; зак.

1. Засланіўшы сабой, зрабіць нябачным.

   • Хмары зацьмілі сонца.

2. перан. Перавысіць у якіх-н. адносінах.

   • З. усіх непараўнанай прыгажосцю.

|| незак. зацьмяваць, ✂.

зацюкаць, ✂; зак. (разм.).

Пастаяннымі прычэпкамі, нападкамі зрабіць запужаным, забітым.

• Зусім зацюкалі хлопца.