Verbum

фантаст, ✂, м.

1. Чалавек, які любіць аддавацца фантазіі (у 2 знач.), фантазёр.

2. Пісьменнік, што працуе ў галіне фантастыкі (у 3 знач.).

|| ж. фантастка, ✂.

фантастыка, ✂, ж.

1. Тое, што заснавана на творчым уяўленні, на фантазіі.

   • Ф. народных паданняў.

2. Што-н. нерэальнае, немагчымае.

   • Асушыць такое балота! Гэта ж ф.!

3. зб. Літаратурныя творы, у якіх апісваюцца выдуманыя, звышнатуральныя падзеі.

   • Навуковая ф.

|| прым. фантастычны, ✂.

• Ф. раман.
• Фантастычная літаратура.

фантастычны, ✂.

1. гл. фантастыка.

2. Падобны на фантазію (у 2 знач.); казачны, чароўны, звышнатуральны.

   • Ф. прывід.
   • Ф. пейзаж.
   • Фантастычнае святло.

3. Зусім неверагодны, непраўдападобны.

   • Фантастычная задума.
   • Гэты чалавек фантастычна (прысл.) таленавіты.

|| наз. фантастычнасць, ✂.

фантом, ✂, м. (кніжн.).

Прывід, здань.

• Таямнічы ф.

фанфара, ✂, ж.

1. Медны духавы музычны інструмент, які мае выгляд падоўжанай трубы.

   • Пад гукі фанфар (таксама перан. вельмі ўрачыста).

2. Музычная фраза, кароткі сігнал урачыстага характару, які выконваецца на такім інструменце.

|| прым. фанфарны, ✂.

фанфарон, ✂, м. (разм.).

Выхваляка, хвалько, чалавек, які выстаўляе напаказ свае ўяўныя якасці.

|| прым. фанфаронскі, ✂.

фанфаронства, ✂, н. (разм.).

Паводзіны фанфарона, пахвальба.

фанфарыст, ✂, м.

Трубач, які іграе на фанфары.

фара, ✂, ж.

Ліхтар з рэфлектарам на аўтамабілі, лакаматыве, матацыкле і пад. для асвятлення шляху.

• Пярэднія фары.

|| прым. фарны, ✂.

фараон, ✂, м.

Тытул старажытнаегіпецкіх цароў, а таксама асоба, якая мае гэты тытул.

|| прым. фараонаўскі, ✂.