Verbum

viola​¹ [viˈəʊlə] n. mus. альт

viola​² [ˈvaɪələ] n. bot. фія́лка

violate [ˈvaɪəleɪt] v.

1. fml паруша́ць (закон, дамову і да т.п.);

violate an oath паруша́ць прыся́гу

2. га́ньбіць, знеслаўля́ць (святыню)

3. трыво́жыць, перашкаджа́ць;

violate calm паруша́ць спако́й

4. lit. гва́лціць, гвалтава́ць (жанчыну)

violation [ˌvaɪəˈleɪʃn] n.

1. fml парушэ́нне;

the violation of the treaty парушэ́нне дамо́вы;

a traffic violation парушэ́нне пра́вілаў ру́ху

2. lit. гвалтава́нне, знеслаўле́нне;

the violation of a sacred place апага́ньванне святы́ні

violence [ˈvaɪələns] n.

1. (against) гвалт, насі́лле;

an act of violence гвалто́ўны акт;

crimes of violence гвалто́ўныя злачы́нствы;

resort to violence прымяня́ць сі́лу;

die by violence паме́рці гвалто́ўнай сме́рцю

2. сі́ла; лю́тасць; бязлі́таснасць;

violence of emotions нястры́манасць пачу́ццяў;

do violence to smth. fml паруша́ць што-н.;

do violence to one’s conscience ісці́ су́праць сумле́ння;

do violence to the truth скажа́ць пра́ўду

violent [ˈvaɪələnt] adj.

1. гвалто́ўны; раз’ю́шаны, лю́ты;

die a violent death паме́рці не сваёй сме́рцю;

turn/get violent разлютава́цца, разбушава́цца;

He was in a violent temper. Ён разлютаваўся.

2. мо́цны, рэ́зкі;

a violent wind шалёны ве́цер;

a violent pain во́стры боль;

a violent colour кі́дкі ко́лер

violently [ˈvaɪələntli] adv.

1. мо́цна, рэ́зка

2. лю́та, гвалто́ўна

violet​¹ [ˈvaɪələt] n. bot. фія́лка

violet​² [ˈvaɪələt] adj. фіяле́тавы, ліло́вы

violin [vaɪəˈlɪn] n. скры́пка;

play the violin ігра́ць на скры́пцы

♦

play first violin займа́ць вяду́чае стано́вішча; ігра́ць гало́ўную ро́лю