Verbum

vicar [ˈvɪkə] n. eccl.

1. парафія́льны свята́р; па́стар (у англіканскай царкве);

a clerk vicar дзячо́к; пе́ўчы

2. віка́рый;

a cardinal vicar віка́рый Па́пы Ры́мскага;

the Vicar of Christ наме́снік Хрыста́ (пра Папу Рымскага)

vicarage [ˈvɪkərɪdʒ] n. eccl.

1. дом святара́ або́ па́стара

2. паса́да святара́

vicarious [vɪˈkeəriəs]adj.

1. чужы́, не свой;

feel vicarious pleasure перажыва́ць чужу́ю ра́дасць

2. які́ дзейнічае на кары́сць і́ншых; які́ пакутуе за і́ншых;

vicarious punishment пакара́нне за чужу́ю віну́

vice​¹ [vaɪs] n.

1. зага́на, хі́ба; распу́ста;

a vice ring крыміна́льная гру́па

2. недахо́п; ке́пская звы́чка; дэфе́кт;

vices of style стылісты́чныя недахо́пы;

Smoking is his vice. Яго кепская звычка – курэнне.

vice​² [vaɪs] n. tech. ціскі́

viceroy [ˈvaɪsrɔɪ] n. наме́снік караля́, ві́цэ-каро́ль;

viceroy of India hist. ві́цэ-каро́ль І́ндыі

vice-chancellor [ˌvaɪsˈtʃɑ:nsələ]n.

1. рэ́ктар універсітэ́та (у Вялікабрытаніі)

2. ві́цэ-ка́нцлер

vice-president [ˌvaɪsˈprezɪdənt] n.

1. ві́цэ-прэзідэ́нт

2. AmE наме́снік прэзідэ́нта; дырэ́ктар (кампаніі, банка і да т.п.)

vice squad [ˈvaɪsˌskwɒd] n. атра́д палі́цыі па барацьбе́ са злачы́нцамі (наркаманамі, спекулянтамі і да т.п.)

vice versa [ˌvaɪsiˈvɜ:sə] adv. лацін. наадваро́т;

He calls black white and vice versa. Ён называе чорнае белым і наадварот.