Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

nomad [ˈnəʊmæd] n.

1. нама́д, качэ́ўнік

2. вандро́ўнік, падаро́жнік

nomadic [nəʊˈmædɪk] adj.

1. нама́дны, качавы́;

nomadic tribes качавы́я плямёны

2. вандро́ўны, які́ не ма́е ме́сца пастая́ннага жыха́рства

nomenclature [nəˈmenklətʃə] n. fml

1. наменклату́ра; спіс, пералі́к;

geographical nomenclature геаграфі́чная наменклату́ра

2. тэрмінало́гія

nominal [ˈnɒmɪnl] adj.

1. наміна́льны; фікты́ўны;

His position as director is nominal. Ён толькі намінальна лічыцца дырэктарам.

2. мізэ́рны, нязна́чны, мізэ́рна малы́; сімвалі́чны (пра кошт, плату, колькасць грошай);

His grandfather got the rest of the land at a nominal price. Астатнюю частку зямлі яго дзядуля набыў па сімвалічнай цане.

3. ling. іме́нны

nominate [ˈnɒmɪneɪt] v.

1. (as/for) вылуча́ць кандыда́та (на выбарах, на пасаду і да т.п.);

nominate smb. for the new president of the firm прапано́ўваць чыю́-н. кандыдату́ру на паса́ду дырэ́ктара фі́рмы;

nominate smb. as best actor вылуча́ць каго́-н. на прысвае́нне ганаро́вага зва́ння ле́пшага акцёра

2. (as/to) назнача́ць, прызнача́ць (на пасаду)

3. вызнача́ць, прызнача́ць, удакладня́ць (дату, тэрмін)

nomination [ˌnɒmɪˈneɪʃn] n.

1. вылучэ́нне кандыда́та (на выбарах і для прызначэння на пасаду)

2. назначэ́нне, прызначэ́нне (на пасаду)

nominative [ˈnɒmɪnətɪv] n. ling. назо́ўны склон

nominee [ˌnɒmɪˈni:] n. кандыда́т (на выбранне, назначэнне або прыём куды-н.)

noms de plume [ˌnɒmdəˈplu:m] pl.nom de plume

nom de plume [ˌnɒmdəˈplu:m] n. (pl. noms de plume) псеўдані́м пісьме́нніка