Verbum

noise [nɔɪz] n.

1. гук, шум; го́ман; гвалт; гру́кат (звыч. непрыемны);

Try not to make a noise when you go downstairs. Пастарайся не шумець, як будзеш спускацца па ўсходах.

2. tech. перашко́да, перашко́ды

♦

make a noise about smth. infml узніма́ць шум з-за чаго́-н.;

make noises about smth. infml дава́ць зразуме́ць што-н., намяка́ць на што-н.;

make encouraging noises выка́зваць адабрэ́нне/падтры́мку, падбадзёрваць

noiseless [ˈnɔɪzləs] adj. бясшу́мны, бязгу́чны, ці́хі

noisome [ˈnɔɪsəm] adj. fml агі́дны, мо́ташны; смярдзю́чы, смуро́дны;

a noisome smell смуро́д

noisy [ˈnɔɪzi] adj. шу́мны, шумлі́вы;

be noisy шуме́ць