Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

naiad [ˈnaɪæd] n. (pl. naiades or naiads)

1. myth. ная́да (німфа азёр, рэк, ручаёў, крыніц, вадаспадаў)

2. entomol. ная́да, лічы́нка насяко́мых з няпо́ўным ператварэ́ннем (напр., страказа)

naiades [ˈnaɪædi:z] pl.naiad

nail1 [neɪl] n.

1. цвік, гвозд;

drive a nail home забіва́ць цвік па са́мую пле́шку;

2. но́гаць, пазно́гаць;

do one’s nails рабі́ць манікю́р;

bite one’s nails гры́зці но́гці

(as) hard as nails

1) жо́рсткі, бязду́шны, бессардэ́чны;

2) за гартава́ны, выно́слівы; у (до́брай/выда́тнай) фо́рме (пра спартсмена);

drive a nail home даво́дзіць спра́ву да канца́;

hit the nail on the head папа́сці ў са́мую кро́пку;

pay (down) on the nail BrE, infml плаці́ць на ме́сцы/тут жа/адра́зу ж/неадкла́дна (гато́ўкаю/ная́ўнымі грашы́ма);

Pay on the nail! Грошы на бочку!

fight tooth and nail бі́цца не на жыццё, а на смерць;

one nail drives out another ≅ клін клі́на выбіва́е

nail2 [neɪl] v.

1. забіва́ць (цвікі), прыбіва́ць (цвікамі);

He was nailed to the cross. Ён быў прыбіты да крыжа/распяты на крыжы; (таксама перан. AmE Ён быў жорстка пакараны.)

2. прыко́ўваць, прыця́гваць (увагу, позірк)

3. infml хапа́ць, хвата́ць, ца́паць, арышто́ўваць

4. выкрыва́ць (чыю-н. хлусню)

nail one’s colours to the mast адкры́та абараня́ць/адсто́йваць свае́ по́гляды (да канца́), займа́ць непрыміры́мую пазі́цыю; не здава́ць пазі́цыі

nail down [ˌneɪlˈdaʊn] phr. v.

1. прыбіва́ць

2. прыстава́ць; прыпіра́ць да сце́нкі; прымуша́ць; лаві́ць на сло́ве

3. дакла́дна вызнача́ць;

nail down some facts удакладня́ць, правяра́ць некато́рыя/пэ́ўныя фа́кты

nail up [ˌneɪlˈʌp] phr. v.

1. забіва́ць (дзверы, вокны)

2. прыбіва́ць

nail bomb [ˈneɪlˌbɒm] n. самаро́бнае выбухо́вае прыстасава́нне, начы́ненае цвіка́мі

nail clippers [ˈneɪlklɪpəz] n. шчыпцы́/шчы́пчыкі для пазно́гцяў

nail file [ˈneɪlfaɪl] n. пі́лка для пазно́гцяў

nail polish [ˈneɪlpɒlɪʃ] n. лак для пазно́гцяў

nail varnish [ˈneɪlvɑ:nɪʃ] n. BrE = nail polish

naive [naɪˈi:v] adj.

1. наі́ўны, даве́рлівы, прастаду́шны

2. прастава́ты, недалёкі, легкаве́рны;

a naive user comput. пачына́ючы карыста́льнік/ю́зер, навічо́к, «ча́йнік»