Verbum

gleam​¹ [gli:m] n. (of) праме́нь; во́дбліск; про́бліск; бляск;

a gleam of hope про́бліск надзе́і

gleam​² [gli:m] v.

1. блішча́ць;

His eyes gleamed with pleasure. Яго вочы блішчалі ад задавальнення.

2. міга́ць, мігце́ць (пра зоркі)

glean [gli:n] v. збіра́ць па ка́ліве (факты, звесткі)

glee [gli:] n. ра́дасць, весяло́сць

gleeful [ˈgli:fəl] adj. ра́дасны, вясёлы

gleefully [ˈgli:fəli] adv. ра́дасна, ве́села

glen [glen] n. ву́зкая, глыбо́кая далі́на (асабліва ў Шатландыі)