gleam2 [gli:m] v.
1. блішча́ць;
His eyes gleamed with pleasure. Яго вочы блішчалі ад задавальнення.
2. міга́ць, мігце́ць (пра зоркі)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)