Verbum

unmentionable [ʌnˈmenʃənəbl] adj. непрысто́йны; забаро́нены

unmerciful [ʌnˈmɜ:sɪfəl] adj.

1. неміласэ́рны, бязлі́тасны

2. невераго́дны;

He spoke for an unmerciful length of time. Ён выступаў неверагодна доўга.

unmindful [ʌnˈmaɪndfəl] adj. (of) fml няўва́жлівы; няпа́мятлівы, забы́ўчывы;

He worked on, unmindful of the time. Ён працягваў працаваць, забыўшыся на час.

unmistakable [ˌʌnmɪˈsteɪkəbl] adj. несумне́нны, безумо́ўны, відаво́чны; беспамылко́вы;

an unmistakable sign of smth. пэ́ўная прыкме́та чаго́-н.

unmitigated [ʌnˈmɪtɪgeɪtɪd] adj. абсалю́тны, по́ўны;

an unmitigated scoundrel страшэ́нны няго́днік

unmoved [ˌʌnˈmu:vd] adj.

1. некрану́ты, неперасу́нуты;

We found everything unmoved. Мы ўбачылі, што ўсё засталося на сваім месцы.

2. абыя́кавы, раўнаду́шны

unnamed [ˌʌnˈneɪmd] adj. неназва́ны, незгада́ны;

information from an unnamed source інфарма́цыя з невядо́май крыні́цы

unnatural [ʌnˈnætʃrəl] adj.

1. ненатура́льны

2. ненарма́льны, пачва́рны;

an unnatural cri me жу́даснае злачы́нства;

an unnatural alliance дзі́ўны саю́з

unnecessary [ʌnˈnesəsri] adj. непатрэ́бны, залі́шні;

unnecessary worries непатрэ́бныя кло́паты

unnerve [ˌʌnˈnɜ:v] v. нерваваць, псава́ць настро́й; засмуча́ць;

The fear completely unnerved him. Страх зусім пазбавіў яго прысутнасці духу.