Verbum

admit [ədˈmɪt] v.

1. прызнава́ць;

admit one’s mistake прызнава́ць памы́лку;

He admits his guilt. Ён прызнае сваю віну.

2. дапуска́ць, пуска́ць; прыма́ць (у школу, садок і да т.п.)

admittance [ədˈmɪtns] n. fml увахо́д, дазво́л увайсці́;

gain admittance атрыма́ць дазво́л на ўвахо́д;

no admittance увахо́д забаро́нены (надпіс на шыльдзе)

admittedly [ədˈmɪtɪdli] adv. шчы́ра ка́жучы; пра́ўда; (трэ́ба) прызна́цца (пабочныя словы)

admonish [ədˈmɒnɪʃ] v. fml (for)

1. папярэ́джваць, рабі́ць заўва́гу

2. перасцерага́ць

admonition [ˌædməˈnɪʃn] n. fml папярэ́джанне, заўва́га