Verbum

manipulate [məˈnɪpjuleɪt] v.

1. маніпулі́раваць (кім-н. або чым-н.)

2. уме́ла абыхо́дзіцца (з чым-н.)

manipulation [məˌnɪpjuˈleɪʃn] n. маніпуля́цыя; абыхо́джанне

manipulative [məˈnɪpjələtɪv] adj. маніпуля́тарскі

mankind [mænˈkaɪnd] n. чалаве́цтва

manly [ˈmænli] adj. му́жны; мо́цны

manner [ˈmænə] n.

1. спо́саб; мане́р, мане́ра; чын;

The matter should be decided in the usual manner. Справу трэба вырашаць звычайным чынам/манерам.

2. мане́ра (паводзін, гаворкі);

There is something odd about his manner. Ёсць нешта дзіўнае ў яго манерах/паводзінах.

3. pl. manners мане́ры; зне́шнія фо́рмы паво́дзін, спо́саб трыма́цца;

good/bad manners до́брыя/дрэ́нныя мане́ры;

She has no manners. Яна не ўмее сябе паводзіць.

♦

in the manner of fml у сты́лі;

in a manner of speaking у пэ́ўнай ступе́ні, некато́рым чы́нам;

all manner of разнаста́йныя

mannered [ˈmænəd] adj.

1. мане́рны

2. : wellmannered/bad-mannered до́бра вы́хаваны, ве́тлівы/дрэ́нна вы́хаваны, няве́тлівы

manoeuvre​¹ [məˈnu:və] n. BrE

1. мане́ўр

2. pl. manoeuvers (вае́нныя) мане́ўры

manoeuvre​² [məˈnu:və] v. BrE

1. манеўрава́ць

2. маніпулі́раваць

manor [ˈmænə] n. BrE вялі́кая сядзі́ба (за горадам);

the manor house гало́ўны буды́нак на сядзі́бе