Verbum

notice​¹ [ˈnəʊtɪs] n.

1. ува́га;

take notice of smth. звярта́ць ува́гу на што-н., зважа́ць на што-н.; надава́ць значэ́нне чаму́-н.;

bring smth. to smb.’s notice звярну́ць ува́гу каго́-н. на што-н.;

come to smb.’s notice прыця́гваць (да сябе́) ува́гу каго́-н.;

escape notice выпада́ць з-пад ува́гі; прахо́дзіць па-за ўва́гай

2. аб’я́ва, абве́стка;

put up a notice паве́сіць аб’я́ву;

a notice of death каро́ткі некрало́г, жало́бная абве́стка

3. паведамле́нне, папярэ́джанне;

until further notice да насту́пнага паведамле́ння;

give notice папярэ́джваць, папераджа́ць (аб звальненні, ад’ездзе і да т.п.)

4. рэцэ́нзія, во́дгук

♦

at short/at a moment’s notice у апо́шнюю хвілі́ну/апо́шні мо́мант; за́раз жа, неадкла́дна, на пе́ршае патрабава́нне

notice​² [ˈnəʊtɪs] v. заўважа́ць, прымяча́ць, звярта́ць ува́гу;

Did you notice whether I turned the gas off? Ты не заўважыла, ці выключыў я газ?

noticeable [ˈnəʊtɪsəbl] adj.

1. прыме́тны; зна́чны

2. ва́рты ўва́гі

noticeboard [ˈnəʊtɪsbɔ:d] n. BrE до́шка аб’я́ў

notify [ˈnəʊtɪfaɪ] v. (of)

1. паведамля́ць, апавяшча́ць;

We notified the police of the loss. Мы паведамілі ў паліцыю пра страту.

2. аб’яўля́ць, апавяшча́ць, даво́дзіць да чыйго́-н. ве́дама

notion [ˈnəʊʃn] n.

1. паня́цце, уяўле́нне;

have no notion of smth. не мець (а)нія́кага ўяўле́ння аб чым-н.

2. меркава́нне, по́гляд, ду́мка

3. капры́з, дзіва́цтва, недарэ́чнае жада́нне

notional [ˈnəʊʃənl] adj.

1. fml разумо́вы; абстра́ктны, адця́гнены

2. ling. паняці́йны; знамяна́льны

notorious [nəʊˈtɔ:riəs] adj. (for) су́мна вядо́мы, праславу́ты, пра яко́га хо́дзіць дрэ́нная сла́ва;

be notorious for smth. сла́віцца чым-н. дрэ́нным/благі́м;

a notorious liar страшэ́нны лгун, хлус, маню́ка

notwithstanding​¹ [ˌnɒtwɪθˈstændɪŋ] adv. fml тым не менш, усё ж, адна́к

notwithstanding​² [ˌnɒtwɪθˈstændɪŋ] prep. fml нягле́дзячы на; наперако́р, насу́перак