breed2
1. (пра жывёл, птушак) спа́рвацца; распло́джвацца;
breed like rabbits распло́джвацца ху́тка, як трусы́
2. разво́дзіць, выво́дзіць (пародзістую жывёлу, птушак), гадава́ць
3. выхо́ўваць, навуча́ць;
4. выкліка́ць; быць прычы́най;
breed2
1. (пра жывёл, птушак) спа́рвацца; распло́джвацца;
breed like rabbits распло́джвацца ху́тка, як трусы́
2. разво́дзіць, выво́дзіць (пародзістую жывёлу, птушак), гадава́ць
3. выхо́ўваць, навуча́ць;
4. выкліка́ць; быць прычы́най;
breeder
a cattle breeder жывёлаво́д, жывёлагадо́вец;
a dog breeder сабакаво́д;
a plant breeder раслінаво́д
breeding
1. жывёлагадо́ўля; развядзе́нне но́вых пале́пшаных паро́д/гату́нкаў;
the breeding of horses конегадо́ўля
2. размнажэ́нне; распло́джванне;
the breeding season сезо́н размнажэ́ння
3. выхава́нне;
a sign of good breeding прыкме́та до́брага выхава́ння
breeding ground
1. ме́сца размнажэ́ння (птушак, рыб
2. (for) ача́г, асяро́дак, ме́сца (развіцця чаго
breeze1
♦
be a breeze
breeze2
1. спра́віцца без ця́жкасцей з тэ́стам, экза́менам
2. (in/out) (упэ́ўнена) увайсці́/вы́йсці; уляце́ць/вы́лецець;
breeze through
breezy
1. задаво́лены; упэ́ўнены; спако́йны (пра чалавека)
2. ве́траны; халаднава́ты (пра надвор’е, вецер)
brethren
3
Breton1
Breton2