predicative [prɪˈdɪkətɪv] adj. ling. прэдыкаты́ўны;
a predicative noun прэдыкаты́ўны назо́ўнік
predict [prɪˈdɪkt] v. прадка́зваць;
It was pre dic ted that inflation would rise. Было прадказана, што інфляцыя павялі́чыцца.
predictable [prɪˈdɪktəbl] adj. прадказа́льны;
The outcome of these experiments is not entirely predictable. Вынік гэтых эксперыментаў не можа быць дакладна прадказальным.
prediction [prɪˈdɪkʃn] n. прадказа́нне; прагно́з; праро́цтва
predictive [prɪˈdɪktɪv] adj. fml які́ прадвяшчае, прадка́звае
predictor [prɪˈdɪktə] n. fml прадказа́льнік
predispose [ˌpri:dɪˈspəʊz] v. fml
1. схіля́ць;
predispose smb. to do smth. схіля́ць каго́-н. рабі́ць што-н.
2. рабі́ць успрыма́льным (да хваробы)
predisposition [ˌpri:dɪspəˈzɪʃn] n. fml (to/to wards) схі́льнасць;
predisposition to smth. схі́льнасць да чаго́-н.
predominance [prɪˈdɒmɪnəns] n. перава́га; панава́нне
predominant [prɪˈdɒmɪnənt] adj. які́ пераважа́е, пану́е, прэвалі́руе