Verbum

bound​⁴ [baʊnd] v. абмяжо́ўваць

bound​⁵ [baʊnd] v. past, p.p. → bind​²

boundary [ˈbaʊndəri] n. мяжа́, грані́ца;

national boundaries дзяржа́ўныя ме́жы;

county boundaries BrE ме́жы памі́ж гра́фствамі

boundless [ˈbaʊndləs] adj. бязме́жны

bounds [baʊndz] n. pl.

1. мяжа́, грані́ца;

beyond/outside/within the bounds of па-за ме́жамі/у ме́жах;

beyond the bounds of possi bility па-за ме́жамі магчы́мага

2. (абмежава́ная, закры́тая) зо́на, тэрыто́рыя;

trespass on smb.’s bounds урыва́цца на чужу́ю тэрыто́рыю

♦

out of bounds за лі́ніяй спарты́ўнай пляцо́ўкі;

out of bounds (to/for) у недазво́леным ме́сцы

bound form [ˈbaʊndfɔ:m] n. ling. звя́заная фо́рма

bound morpheme [ˌbaʊndˈmɔ:fi:m] n. ling. звя́заная марфе́ма

bountiful [ˈbaʊntɪfəl] adj. fml

1. у вялі́кай ко́лькасці, вялі́кі; бага́ты

2. шчо́дры

bounty [ˈbaʊnti] n. lit.

1. шчо́дры дар, падару́нак

2. грашо́вая ўзнагаро́да;

a bounty hunter кі́лер

bouquet [buˈkeɪ] n.

1. буке́т (кветак)

2. прые́мны пах, во́дар (віна, ежы)