Verbum

worth​¹ [wɜ:θ] n.

1. цана́, кошт;

ten pounds’ worth ко́штам дзе́сяць фу́нтаў

2. ва́ртасць, кашто́ўнасць;

items of great worth ве́льмі кашто́ўныя рэ́чы;

be of no worth не мець нія́кай ва́ртасці;

a man of worth паважа́ны чалаве́к

worth​² [wɜ:θ] adj.

1. ва́рты, які́ мае ва́ртасць або́ кошт;

What is it worth? Колькі гэта каштуе?;

What is the dollar worth? Які цяпер курс долара?

2. ва́рты (чаго-н.), які́ заслугоўвае (чаго-н.);

be worth attention заслуго́ўваць ува́гі;

The book is worth reading. Кнігу варта пачытаць;

It is worth while reading the book. Варта пачытаць гэтую кнігу.

♦

for all one is worth infml што ёсць мо́цы, сі́лы;

not worth a damn/a straw/a red cent infml ніку́ды не ва́рты, нікчэ́мны, гро́ша ло́манага не ва́рты;

be worth one’s salt до́бра працава́ць;

be worth one’s/its weight in gold цані́цца на вагу́ зо́лата;

worth smb.’s while варты затра́чанага ча́су, намага́нняў і да т.п.;

I’ll make it worth your while. Вы аб гэтым не пашкадуеце.

worthless [ˈwɜ:θləs] adj. нічо́га не ва́рты; бязва́ртасны; нікчэ́мны;

worthless excuses пусты́я адгаво́ркі

worthwhile [ˌwɜ:θˈwaɪl] adj. ва́рты; слу́шны;

be worthwhile мець сэнс;

It’s worthwhile taking thе trouble. Варта ўзяць на сябе клопат.

worthy [ˈwɜ:ði] adj.

1. ва́рты, дасто́йны;

He’s worthy of praise. Ён заслугоўвае пахвалы.

2. паважа́ны, го́дны

3. адпаве́дны, нале́жны;

words worthy of the occasion сло́вы якра́з для гэ́тага вы́падку

would [wʊd, wəd] v. past → will 1. дапаможны дзеясл. для ўтварэння:

1) будучага ў прошлым;

He said he would come. Ён сказаў, што прыйдзе.

2) умоўнага ладу;

If he knew he would be glad. Калі б ён ведаў, ён быў бы рады.

2. мадальны дзеясл., які выражае:

1) волю, жаданне, схільнасць;

I would not do it for anything. Я б ні ў якім разе гэтага не зрабіў.

2) просьбу, запрашэнне, прапанову; Would you mind repeating it? Вам не цяжка гэта паўтарыць?

3) перавагу; I’d rather stay at home. Я лепей застануся дома.

4) меркаванне, сумненне;

That would be she! Гэта, мусіць, яна!

5) звыклае дзеянне;

She would get up very early. Яна, як правіла, уставала рана.

wouldn’t [ˈwʊdnt] скар. ад would not

would-be [ˈwʊdbi] adj. які́ маецца быць, патэнцыя́льны; з прэтэ́нзіяй;

He’s a would-be doctor. Ён маецца быць доктарам.

wound​¹ [wu:nd] n.

1. ра́на; ране́нне;

a knife wound нажава́я ра́на;

a green wound све́жая ра́на;

bandage a wound перавяза́ць ра́ну

2. (to) кры́ўда, абра́за; душэ́ўны боль;

It was a wound to his pride. Гэта закранула яго пачуццё годнасці.

♦

rub salt into the wound сы́паць соль на ра́ну

wound​² [wu:nd] v.

1. ра́ніць;

wounded in the head ра́нены ў галаву́

2. абража́ць, кры́ўдзіць;

wound smb.’s feelings абража́ць чые́-н. пачу́цці