Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

ёг назоўнік | мужчынскі род

Паслядоўнік ёгі.

  • Гімнастыка па сістэме ёгаў.

|| прыметнік: ёгаўскі.

ёга назоўнік | жаночы род

  1. У Індыі: рэлігійна-філасофскае вучэнне, якое распрацавала асобую сістэму прыёмаў і метадаў самапазнання, што дазваляе чалавеку кіраваць псіхічнымі і фізіялагічнымі функцыямі свайго арганізма.

  2. Сістэма фізічных практыкаванняў, выпрацаваная паслядоўнікамі гэтага вучэння.

    • Займацца ёгай.

ёд назоўнік | мужчынскі род

  1. Хімічны элемент, крышталічнае рэчыва цёмна-шэрага колеру, якое здабываецца галоўным чынам з марскіх водарасцей.

  2. Спіртавы раствор гэтага рэчыва, ужыв. ў медыцыне.

|| прыметнік: ёдны і ёдзісты.

  • Ёдны раствор.
  • Ёдзісты прэпарат.

ёдаформ назоўнік | мужчынскі род

Прэпарат ёду — крышталічны жоўты парашок, які выкарыстоўваецца ў медыцыне як антысептычны сродак.

ёкат назоўнік | мужчынскі род

Моцны крык з плачам.

ёкаць дзеяслоў | закончанае і незакончанае трыванне

  1. Утвараць кароткі і адрывісты гук.

    • У каня ёкае селязёнка.
  2. Раптоўна сціскацца, заміраць ад страху, хвалявання (пра сэрца).

    • Ёкае сэрца.

|| аднакратны дзеяслоў: ёкнуць.

|| назоўнік: ёканне.

ёлка назоўнік | жаночы род

  1. Тое, што і елка.

  2. Упрыгожаная елка ў пакоі (на плошчы) у сувязі са святам Новага года.

    • Навагодняя ё.
  3. Пра навагодняе свята з песнямі, танцамі і гульнямі вакол упрыгожанай ёлкі.

    • Звадзіць сына на ёлку.

|| памяншальная форма: ёлачка.

|| прыметнік: ёлачны.

  • Ёлачныя аздабленні.

ёлкнуць дзеяслоў | незакончанае трыванне

Станавіцца ёлкім.

  • Сала пачало ё.

ёлкі прыметнік

Прагорклы, з рэзкім непрыемным пахам (пра нясвежыя тлушчы).

  • Ёлкае сала.

|| назоўнік: ёлкасць.

ёлуп назоўнік | мужчынскі род

Бесталковы, тупы чалавек, дурань, асталоп.