Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

умягчать

несовер. змякчаць, памякчаць

умягчаться

возвр., страд. змякчацца, памякчацца

умягчение

змякчэнне, -ння ср., памякчэнне, -ння ср.

умягчённый

змякчаны, памякчаны

умягчить

совер. змякчыць, памякчыць

умягчиться

змякчыцца, памякчыцца

умятый

1) утаптаны, мног. паўтоптваны

2) размяты

умешаны, размешаны

см. умять

умять

совер.

1) (уложить, прижимая, примять) утаптаць, мног. паўтоптваць

2) (размять) размяць

(размесить) умясіць, размясіць

3) (съесть) прост. умяць, умалоць

умяться

1) (утоптаться) утаптацца

2) (размяться) размяцца

(размеситься) умясіцца, размясіцца