Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

угнанный

1) пагнаны

(выгнанный) выгнаны

(отогнанный) адагнаны

2) (похищенный) разг. украдзены

угнать

совер.

1) пагнаць

(выгнать) выгнаць, мног. павыганяць

(отогнать) адагнаць, мног. паадганяць

(загнать) загнаць, мног. пазаганяць

2) (похитить) разг. украсці

см. угонять I

угнаться

угнацца, справіцца

за ним не угонишься — за ім не ўгонішся (з ім не справішся)

угнездиться

совер. разг. угняздзіцца

угнести

совер. прыгнесці

угнетаемый

1) прич. які (што) прыгнятаецца

2) прил. (угнетённый) прыгнечаны

угнетатель

прыгнятальнік, -ка муж.

угнетательский

прыгнятальніцкі

угнетать

несовер. прыгнятаць

угнетаться

страд. прыгнятацца