Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

угонщик

згоншчык, -ка муж., злодзей, -дзея муж. (машин)

угонять

I несовер.

1) гнаць

(выгонять) выганяць

(отгонять) адганяць

(загонять) заганяць

угонять скот в поле — гнаць (выганяць) жывёлу ў поле

2) (похищать) разг. красці

II совер. (гоняя, погоняя, утомить) прост. змарыць, загнаць, заганяць

угоняться

I несовер. страд.

1) гнацца

выганяцца

адганяцца

заганяцца

2) красціся

см. угонять I

II совер. прост.

1) (устать от беготни) збегацца, набегацца

2) (гонясь за кем-чем, поспеть) справіцца (з кім-чым)

угораздить

совер. разг. собіць (каму)

и угораздило же его приехать безл. — і собіла ж яму прыехаць

угорать

I несовер. (отравляться угаром) чадзець, учадзьваць

II несовер. (уменьшаться при плавке) угараць, угарваць

(уменьшаться при горении) надгараць, надгарваць, адгараць, адгарваць

угоревший

1) які (што) учадзеў, учадзелы

2) які (што) ашалеў, які (што) звар’яцеў

які (што) з’ехаў з глузду, які (што) здурнеў

ашалелы, шалёны, апантаны

см. угореть I

угорелый

1) уст. учадзелы

2) перен. разг. ашалелы, шалёны, апантаны

как угорелый — як ашалелы (шалёны, апантаны)

см. угореть I

угореть

I совер.

1) (отравиться угаром) учадзець

2) перен. (сойти с ума) прост. ашалець, звар’яцець

з глузду з’ехаць, здурнець

II совер. (уменьшиться при плавке) угарэць

(уменьшиться при горении) надгарэць, адгарэць

угорский

угорскі

см. угры

угорь

I зоол. вугор, -гра муж.

II (в порах кожи) вугор, -гра муж.