Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

набиваться

1) (скопляться во множестве) набівацца

2) (навязываться) разг. набівацца

(напрашиваться) напрошвацца

3) страд. напіхацца, напіхвацца

напакоўвацца

набівацца

напірацца

настрэльвацца

наразацца

наколвацца

намульвацца

см. набивать

набивка

жен.

1) (действие) набіванне, -ння ср.

напіханне, -ння ср.

напакоўванне, -ння ср.

см. набивать 1

2) (то, чем набито) набіўка, -кі жен.

набивной

1) набіўны

набивной обруч — набіўны абруч

2) текст. набіваны

набивочный

набівачны

набирание

1) набіранне, -ння ср.

2) збіранне, -ння ср.

см. набирать

набирать

несовер.

1) в разн. знач. набіраць

набирать воды — набіраць вады

набирать номер — набіраць нумар

набирать книгу — набіраць кнігу

набирать скорость — набіраць хуткасць

2) (собирать) збіраць

см. набрать 2

набираться

в разн. знач. возвр., страд. набірацца

набитый

1) (о матраце) напханы, напхнуты, мног. панапіханы

(о чемодане, складе и т.п.) напакаваны, мног. панапакоўваны

набіты, мног. панабіваны

напёрты

2) (настрелянный, убитый) набіты, мног. панабіваны, настраляны

нарэзаны, мног. панаразаны

наколаты, мног. панаколваны

3) (вколоченный, прикреплённый) набіты, мног. панабіваны

4) (полученный в результате повреждения) набіты, мног. панабіваны

намуляны, мног. панамульваны

5) текст. набіваны

см. набить

набитый дурак — набіты дурань

набить

совер.

1) (наполнить матрац и т.п.) напхаць, напхнуць, мног. панапіхаць

(чемодан, склад и т.п.) напакаваць

набіць, мног. панабіваць

наперці, мног. панапіраць

2) (настрелять, зарезать в большом количестве) набіць, мног. панабіваць, настраляць

(скота, птицы) нарэзаць, мног. панаразаць

(свиней) накалоць, мног. панаколваць

3) (вколотить, прикрепить) набіць, мног. панабіваць

4) (причинить повреждение) набіць, мног. панабіваць

(натереть) намуляць, мног. панамульваць

набить шишку на лбу — набіць гуз на лбе

набить холку — намуляць карак

5) текст. набіць

набить руку — набіць руку, налаўчыцца, налажыцца, напрактыкавацца

набить карман — напакаваць (напхаць, наперці) кішэнь

см. набивать

набиться

1) (скопиться) набіцца

битком набиться — бітком набіцца

2) (навязаться) набіцца

(напроситься) напрасіцца