набить

совер.

1) (наполнить матрац и т.п.) напхаць, напхнуць, мног. панапіхаць

(чемодан, склад и т.п.) напакаваць

набіць, мног. панабіваць

наперці, мног. панапіраць

2) (настрелять, зарезать в большом количестве) набіць, мног. панабіваць, настраляць

(скота, птицы) нарэзаць, мног. панаразаць

(свиней) накалоць, мног. панаколваць

3) (вколотить, прикрепить) набіць, мног. панабіваць

4) (причинить повреждение) набіць, мног. панабіваць

(натереть) намуляць, мног. панамульваць

набить шишку на лбу — набіць гуз на лбе

набить холку — намуляць карак

5) текст. набіць

набить руку — набіць руку, налаўчыцца, налажыцца, напрактыкавацца

набить карман — напакаваць (напхаць, наперці) кішэнь

см. набивать

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)