Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

утончение

1) (действие) патанчэнне, -ння ср.

неоконч. патончванне, -ння ср.

см. утончать 1

2) (состояние) патанчэнне, -ння ср.

см. утончаться 1

3) (утончённое место) патанчэнне, -ння ср.

утончённо

нареч. вытанчана, тонка

утончённость

вытанчанасць, -ці жен., тонкасць, -ці жен.

утончённый

1) прич. патончаны

2) прич. перен. вытанчаны

3) прил. вытанчаны

тонкі, далікатны

утончённый вкус — вытанчаны (тонкі) густ

утончённый запах духов — тонкі (далікатны) пах духоў

утончить

совер.

1) патанчыць

2) перен. вытанчыць

утончиться

1) патанчэць, патанчыцца

2) перен. вытанчыцца

утопать

несовер.

1) (тонуть) тануць

(топиться) тапіцца

2) перен. патанаць, тануць

утопающий

1) прич. які (што) тоне

які (што) топіцца

які (што) патанае

см. утопать

2) сущ. тапелец, -льца муж.

утопизм

утапізм, -му муж.

утопист

утапіст, -та муж.