Verbum

упокойница

прост. см. покойница

уползать

несовер. паўзці

(выползать) выпаўзаць

(отползать) адпаўзаць

(заползать) запаўзаць

уползти

совер. папаўзці

(выползти) выпаўзці

(отползти) адпаўзці

(заползти) запаўзці

уполномочение

упаўнаважанне, -ння ср.

(неоконч. действие) упаўнаважванне, -ння ср.

уполномоченный

1) прич. упаўнаважаны

2) сущ. упаўнаважаны, -нага муж.

уполномочивать

несовер. упаўнаважваць

уполномочиваться

страд. упаўнаважвацца

уполномочие

по уполномочию канц. — па ўпаўнаважанню

уполномочить

совер. упаўнаважыць

уполовинить

совер. прост. упалавініць, зменшыць напалавіну