угрохать
совер. груб. прост.
1) (убить) уходаць
2) (потратить в большом количестве) убухаць
угро-финны
мн. этногр. угра-фіны, -наў
угро-финский
угра-фінскі
угро-финские языки лингв. — угра-фінскія мовы
угры
мн. этнол. угры, род. уграў
угрызать
несовер.
1) (разгрызать) прост. угрызаць
2) перен. уст. мучыць, грызці
совесть угрызает — сумленне мучыць (грызе)
угрызение
угрызения совести — мукі (дакоры, згрызоты) сумлення
угрызть
совер. (разгрызть) прост. угрызці
угрюметь
несовер. станавіцца (больш) панурым, станавіцца (больш) хмурным, станавіцца (больш) пахмурным
угрюмо
нареч. панура, хмурна, пахмурна
угрюмость
панурасць, -ці жен., хмурнасць, -ці жен., пахмурнасць, -ці жен.