надрубить
совер. надсячы, мног. панадсякаць
надрубка
жен.
1) (действие) надсяканне, -ння ср.
2) (надрубленное место) надсечка, -кі жен.
надругательство
ср. здзек, род. здзеку муж., насмяянне, -ння ср., кпіны, -наў ед. нет (з каго-чаго)
(оскорбление) зневажанне, -ння ср., знявага, -гі жен., абраза, -зы жен. (каго-чаго)
(обесчещивание) абняслаўленне, -ння ср., зняслаўленне, -ння ср., аганьбаванне, -ння ср. (каго-чаго)
(изнасилование) згвалтаванне, -ння ср., згвалчанне, -ння ср.
надругаться
совер. наздзекавацца, насмяяцца, накпіць (з каго-чаго)
(оскорбить) зняважыць, абразіць (каго-што)
(обесчестить) абняславіць, зняславіць, аганьбаваць (каго-што)
(изнасиловать) згвалціць
надрыв
муж.
1) (действие) наддзіранне, -ння ср., надрыванне, -ння ср.
см. надрывать 1
2) в др. знач. надрыў, -рыву муж.
верёвка с надрывом — вяроўка з надрывам
кашель с надрывом — кашаль з надрывам
душевный надрыв — душэўны надрыў
надрывать
несовер.
1) (бумагу, ткань) наддзіраць
(верёвку и т.п.) надрываць
надрывать конверт — наддзіраць канверт
2) (утомлять чрезмерным усилием) надрываць, падрываць
надрывать грудь — надрываць грудзі
надрывать голос — надрываць голас
надрывать душу — надрываць душу
надрывать свои силы — надрываць (падрываць) свае сілы
надрывать живот (животики) со смеху (от хохота) — надрываць (падрываць) жывот (жываты) ад смеху (з рогату)
надрывать горло — надрываць горла
надрываться
1) наддзірацца
надрывацца
2) надрывацца, падрывацца
надрываться со смеху — надрывацца ад смеху
сердце (душа) надрывается — сэрца (душа) надрываецца
3) страд. наддзірацца
надрывацца
падрывацца
см. надрывать