навлечь
совер. (вызвать) выклікаць
(накликать) наклікаць
см. навлекать
наводить
несовер.
1) в разн. знач. наводзіць
наводить мост — наводзіць мост
наводить орудие — наводзіць гармату
наводить порядок — наводзіць парадак
наводить лоск, глянец — наводзіць глянец, глянцаваць
наводить красоту разг. — прыхарошваць, наводзіць прыгожасць
наводить на себя красоту — прыхарошвацца
наводить на след — наводзіць на след
наводить на мысль — наводзіць на думку
2) перен. (тоску, страх) наганяць
наводзіць
наводить тоску — наганяць (наводзіць) тугу
наводить ужас — наганяць (наводзіць) жах
наводить скуку — наганяць (наводзіць) нуду
наводить тень — наводзіць цень
наводить справки — наводзіць даведкі
наводить критику на кого-что — наводзіць крытыку на каго-што
наводка
жен.
1) (действие) навядзенне, -ння ср.
наводка глянца — навядзенне глянцу
наводка моста — навядзенне моста
2) (орудия) наводка, -кі жен.
прямой наводкой — прамой наводкай
наводнение
ср.
1) (паводок) паводка, -кі жен.
помощь пострадавшим от наводнения — дапамога пацярпеўшым ад паводкі
2) (действие) затапленне, -ння ср.
заліванне, -ння ср.
напаўненне, -ння ср., запаўненне, -ння ср.
навадненне, -ння ср.
см. наводнять
наводнённость
затопленасць, -ці жен.
залітасць, -ці жен.
напоўненасць, -ці жен., запоўненасць, -ці жен.
наводненасць, -ці жен.
см. наводнить
наводник
мор. разг. наводнік, -ка муж.
наводнить
совер. прям., перен. затапіць, мног. пазатапляць
(залить) заліць, мног. пазаліваць
(наполнить) напоўніць, мног. панапаўняць, запоўніць, мног. пазапаўняць
(только в перен. знач.) навадніць
см. наводнять