Verbum

наводить

несовер.

1) в разн. знач. наводзіць

наводить мост — наводзіць мост

наводить орудие — наводзіць гармату

наводить порядок — наводзіць парадак

наводить лоск, глянец — наводзіць глянец, глянцаваць

наводить красоту разг. — прыхарошваць, наводзіць прыгожасць

наводить на себя красоту — прыхарошвацца

наводить на след — наводзіць на след

наводить на мысль — наводзіць на думку

2) перен. (тоску, страх) наганяць

наводзіць

наводить тоску — наганяць (наводзіць) тугу

наводить ужас — наганяць (наводзіць) жах

наводить скуку — наганяць (наводзіць) нуду

наводить тень — наводзіць цень

наводить справки — наводзіць даведкі

наводить критику на кого-что — наводзіць крытыку на каго-што