наслащиваться
страд. разг. насалоджвацца
наслег
(административно-территориальная единица в Якутии) наслег, -га муж.
наследить
совер. разг. наслядзіць, нарабіць слядоў, натаптаць
наследник
1) наследнік, -ка муж., спадчыннік, -ка муж.
2) (преемник) наследнік, -ка муж.
спадкаемец, -мца муж.
наступнік, -ка муж.
пераемнік, -ка муж.
наследница
1) наследніца, -цы жен., спадчынніца, -цы жен.
2) (преемница) наследніца, -цы жен.
спадкаемніца, -цы жен.
наступніца, -цы жен.
пераемніца, -цы жен.
наследный
наследны
наследный принц — наследны прынц
наследование
ср.
1) (чего-либо) атрыманне ў спадчыну
2) биол. наследаванне, -ння ср.
3) (кому-чему-либо) юр. права на спадчыну (пасля каго-небудзь), атрыманне спадчыны (пасля каго-небудзь)
см. наследовать
наследованный
1) атрыманы ў спадчыну
2) биол. наследаваны, унаследаваны
наследовать
1) совер., несовер. (что-либо) несовер. атрымліваць у спадчыну
совер. атрымаць у спадчыну
он наследовал этот дом от отца — ён атрымаў у спадчыну гэты дом ад бацькі
2) биол. несовер. наследаваць
совер. наследаваць, унаследаваць
3) (кому-либо) несовер. юр. мець права на спадчыну (пасля каго-небудзь)
совер. атрымаць спадчыну (пасля каго-небудзь)
сын наследует отцу — сын мае права на спадчыну пасля бацькі
он наследовал своему дяде — ён атрымаў спадчыну пасля свайго дзядзькі