наследовать

1) совер., несовер. (что-либо) несовер. атрымліваць у спадчыну

совер. атрымаць у спадчыну

он наследовал этот дом от отца — ён атрымаў у спадчыну гэты дом ад бацькі

2) биол. несовер. наследаваць

совер. наследаваць, унаследаваць

3) (кому-либо) несовер. юр. мець права на спадчыну (пасля каго-небудзь)

совер. атрымаць спадчыну (пасля каго-небудзь)

сын наследует отцу — сын мае права на спадчыну пасля бацькі

он наследовал своему дяде — ён атрымаў спадчыну пасля свайго дзядзькі

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)