Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

напористость

напорыстасць, -ці жен.

напористый

напорысты

(настойчивый) настойлівы

напорный

тех. напорны

напороть

I совер. (ранить) разг. напароць, накалоць

II совер.

1) (распороть в каком-либо количестве) напароць

2) (наговорить вздору) прост. навярзці, нагарадзіць, нагаварыць, наплесці

напороться

совер. прям. разг., перен. прост. напароцца

напорошенный

нацярушаны, мног. панацярушваны

напорошить

совер. нацерушыць, мног. панацярушваць

напортачить

совер. прост. напартачыць

напортить

совер. разг.

1) напсаваць

2) (навредить) нашкодзіць

напорченный

1) напсаваны

2) нашкоджаны

см. напортить