напороть

I совер. (ранить) разг. напароць, накалоць

II совер.

1) (распороть в каком-либо количестве) напароць

2) (наговорить вздору) прост. навярзці, нагарадзіць, нагаварыць, наплесці

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)