упрочиться
умацавацца, замацавацца
усталявацца
его положение упрочилось — яго становішча ўмацавалася
за ним упрочилась репутация прекрасного докладчика — за ім замацавалася рэпутацыя добрага дакладчыка
упрочнение
умацаванне, -ння ср., умацоўванне, -ння ср.
упрочнить
совер. умацаваць, мног. паўмацоўваць
упрочняться
возвр., страд. умацоўвацца
упрощать
несовер. прям., перен. спрашчаць
упрощать задачу — спрашчаць задачу
упрощать мысль писателя — спрашчаць думку пісьменніка
упрощаться
возвр., страд. спрашчацца
упрощенец
разг. спрашчэнец, -нца муж.
упрощение
в разн. знач. спрашчэнне, -ння ср.
упрощение задачи — спрашчэнне задачы
внести упрощения в конструкцию самолёта — унесці спрашчэнні ў канструкцыю самалёта