Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

убаюкивание

1) укалыхванне, -ння ср.

закалыхванне, -ння ср., люлянне, -ння ср.

2) перен. заспакойванне, -ння ср.

убаюкивать

несовер.

1) укалыхваць, закалыхваць, люляць

2) перен. (успокаивать) заспакойваць

убаюкивать себя надеждой — заспакойваць сябе надзеяй

убаюкиваться

1) укалыхвацца, закалыхвацца

(засыпать) засынаць

2) страд. укалыхвацца, закалыхвацца, люляцца

заспакойвацца

см. убаюкивать

убаюкивающий

1) прич. які (што) укалыхвае, які (што) закалыхвае, які (што) люляе

які (што) заспакойвае

см. убаюкивать

2) прил. укалыхваючы, закалыхваючы

3) прил. перен. заспакойваючы

убаюкивающий мотив — заспакойваючы матыў

убегание

ср.

1) бяга, -гі жен.

выбяганне, -ння ср.

адбяганне, -ння ср.

забяганне, -ння ср.

2) уцяканне, -ння ср.

збяганне, -ння ср.

см. убегать

убегать

несовер.

1) бегчы

(выбегать) выбягаць

(отбегать) адбягаць, адбягацца

(забегать) забягаць

я убегаю разг. — я бягу (пабег, пабягу)

2) (уходить тайком, спасаться бегством) уцякаць

(сбегать) збягаць

см. убежать 1, 2

убегаться

совер. разг. збегацца, набегацца

убедительно

нареч.

1) пераканаўча

убедительно говорить — пераканаўча гаварыць

2) вельмі, моцна, вельмі моцна

убедительно просить — вельмі (моцна, вельмі моцна) прасіць

убедительность

пераканаўчасць, -ці жен.

убедительный

1) пераканаўчы

убедительный довод — пераканаўчы довад

2) (настоятельный) вялікі, моцны, вельмі вялікі, вельмі моцны

убедительная просьба — вялікая (вельмі вялікая) просьба