убегать

несовер.

1) бегчы

(выбегать) выбягаць

(отбегать) адбягаць, адбягацца

(забегать) забягаць

я убегаю разг. — я бягу (пабег, пабягу)

2) (уходить тайком, спасаться бегством) уцякаць

(сбегать) збягаць

см. убежать 1, 2

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)