Verbum

наволочка

навалочка, -кі жен., навалачка, -кі жен.

наволочный

навалочны, навалачны

наволочь

совер. прост.

1) (принести, притащить) навалачы, мног. панавалакаць, нацягнуць, мног. панацягваць

2) (о тучах) безл. завалачы, нахмарыцца

наволокло на небо туч — завалакло неба хмарамі, нахмарылася

навонять

совер. прост. насмуродзіць

наворачивать

несовер.

1) разг. наварочваць

навальваць

2) (накручивать) разг. накручваць

3) (есть с аппетитом) прост. упісваць, умінаць

наворачиваться

страд. наварочвацца, накручвацца

наворованный

накрадзены

наворовать

совер. накрасці

навороваться

накрасціся

наворовывать

несовер. накрадаць, накрадваць