наволочь

совер. прост.

1) (принести, притащить) навалачы, мног. панавалакаць, нацягнуць, мног. панацягваць

2) (о тучах) безл. завалачы, нахмарыцца

наволокло на небо туч — завалакло неба хмарамі, нахмарылася

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)