наводчик
Verbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)
Скарачэннінаводчица
наводчыца, -цы
наводящий
1)
2)
навоеваться
навоз
гной,
навозить
I \(наво́зить\)1) угнойваць, гнаіць
2) (пачкать навозом, чем-либо грязным)
навозиться
I \(наво́зиться\)1)
2)
1) надурэцца, насвавольнічаць, навалтузіцца
2) (нахлопотаться, намучиться) наваждацца
намучыцца
навозник
навозный
гнаявы
навозопогрузчик
гноепагрузчык, -ка