навозиться

I \(наво́зиться\)

несовер. возвр., страд. (унаваживаться) угнойвацца

II \(навози́ться\)

1) совер. (долго, много повозиться) разг. навазіцца

2) несовер. страд. навозіцца

III \(навози́ться\)

совер. разг.

1) надурэцца, насвавольнічаць, навалтузіцца

2) (нахлопотаться, намучиться) наваждацца

намучыцца

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)