навитый
1) навіты, мног. панавіваны
накручаны, мног. панакручваны
наматаны, мног. панамотваны
2) навіты, мног. панавіваны
завіты, мног. пазавіваны
3) накладзены, мног. панакладаны, панакладваны
см. навить 1–3
навить
совер.
1) навіць, мног. панавіваць
накруціць, мног. панакручваць
наматаць, мног. панамотваць
2) (изготовить витьём) навіць, мног. панавіваць
3) прост. (о волосах) завіць, мног. пазавіваць
4) обл. (укласть на воз) накласці, мног. панакладаць, панакладваць
навиться
навіцца, мног. панавівацца
накруціцца, мног. панакручвацца
наматацца, мног. панамотвацца
навлекать
несовер. (вызывать) выклікаць
(накликать) наклікаць
навлекать на себя подозрение — выклікаць да сябе падазронасць
навлекать на себя гнев — наклікаць на сябе гнеў
навлечь
совер. (вызвать) выклікаць
(накликать) наклікаць
см. навлекать
наводить
несовер.
1) в разн. знач. наводзіць
наводить мост — наводзіць мост
наводить орудие — наводзіць гармату
наводить порядок — наводзіць парадак
наводить лоск, глянец — наводзіць глянец, глянцаваць
наводить красоту разг. — прыхарошваць, наводзіць прыгожасць
наводить на себя красоту — прыхарошвацца
наводить на след — наводзіць на след
наводить на мысль — наводзіць на думку
2) перен. (тоску, страх) наганяць
наводзіць
наводить тоску — наганяць (наводзіць) тугу
наводить ужас — наганяць (наводзіць) жах
наводить скуку — наганяць (наводзіць) нуду
наводить тень — наводзіць цень
наводить справки — наводзіць даведкі
наводить критику на кого-что — наводзіць крытыку на каго-што
наводка
жен.
1) (действие) навядзенне, -ння ср.
наводка глянца — навядзенне глянцу
наводка моста — навядзенне моста
2) (орудия) наводка, -кі жен.
прямой наводкой — прамой наводкай